• Teatr na żywo przez Internet


          Nasza szkoła uczestniczy w projekcie Internetowy Teatr TVP dla szkół. Jest  to nowatorska telewizyjna inicjatywa wykorzystująca nowoczesną technologię jako sposób dotarcia ze sztuką wysokich lotów do masowej młodej widowni. Dzięki kodowanemu połączeniu internetowemu uczniowie mogą w szkole oglądać na na żywo spektakl grany w jednym z wielu znanych i cenionych teatrów w Polsce. Pokazy dla uczestniczących szkół są bezpłatne.




          Tristan i Izolda


          Uczniowie klas VI-VIII obejrzeli na żywo 4 marca internetową transmisję spektaklu „Tristan i Izolda” z Teatru Lalek Banialuka w Bielsku Białej. Przedstawienie wyreżyserował Petr Nosálek.


          Historia Tristana i Izoldy to adaptacja celtyckiej legendy o odwiecznej miłości, znana i powtarzana od wieków we wszystkich kręgach kulturowych. Historia, której legenda sięga aż XII wieku, inspiruje twórców nieprzerwanie do  dziś.

          Na scenie Teatru Lalek Banialuki uczniowie obejrzeli ją we współczesnej interpretacji Petra Nosálka, znanego z pięknych, epickich realizacji klasycznych dzieł, w tym obsypanej nagrodami „Balladyny”.

           

          Spektakl „Psiakość”

           

          W dniu 4 lutego 2020 roku dzieci z oddziału przedszkolnego oraz uczniowie klas I-III w ramach Internetowego Teatru dla szkół obejrzeli spektakl „Psiakość” w reżyserii Marioli Ordak-Świątkiewicz transmitowany z Olsztyńskiego Teatru Lalek.


          Przedstawienie porusza problem nieodpowiedniego traktowania zwierząt przez ludzi. To ciepła, zabawna, pełna uroku, wzruszająca opowieść o wartościach uniwersalnych: przyjaźni, miłości, bliskości, nadziei i zaufaniu. Podczas oglądania spektaklu dzieciom towarzyszyła TVP Olsztyn. Po  przedstawieniu dziennikarze rozmawiali z dziećmi na temat ich wrażeń oraz refleksji.

          Zdjęcia
           

          Spektakl „Świat Garmanna”


          Dnia 8 października 2015 roku klasy IV-VI w ramach projektu Internetowego Teatru TVP dla Szkół obejrzały spektakl „Świat Garmanna”. Przedstawia on świat widziany oczami chłopca o imieniu Garmann. Prezentuje jego niepokoje i radości, przyjaźnie i antypatie.


          Głównego bohatera poznajemy w ostatni dzień wakacji. Zbliża się chwila, w której po raz pierwszy pójdzie do szkoły. Chłopiec dorasta, zdobywa nowe doświadczenia i, przede wszystkim dorasta, często ucząc się na swoich błędach. Obserwujemy jego relacje z rówieśnikami, fascynujące w swej szczerości podejście Garmanna do Ciotek-Staruszek oraz śledzimy rozwój jego przyjaźni z Panem Znaczkiem, w której życiowa mądrość, spokój i  samotność starego człowieka spotyka się z ciekawością świata nieśmiałego chłopca.

          Dorastający bohater przeżywa swoje pierwsze zauroczenie. Już nie sam, ale wspólnie z Johanne stawiają pytania dotyczące istoty świata, szukając na nie własnych odpowiedzi. Mają też wspólną prawdziwie kosmiczną tajemnicę.

          Opr. na podstawie: http://iteatr.tvp.pl/21798832/swiat-garmanna-teatr-baj-w-warszawie

           
           

          Psia historia o miłości

           

          Dnia 24 lutego 2015 roku oglądaliśmy w naszej szkole przedstawienie pt. „Pacan – historia o miłości”. Spektakl ten był grany we Wrocławskim Teatrze Lalek, a uczniowie klas IV-VI mogli go oglądać dzięki transmisji na żywo w ramach Internetowego Teatru TVP dla Szkół. Tekst przedstawienia został napisany przez Marię Wojtyszko, a wyreżyserował go Jakub Krofta.

          Pies Pacan uciekł z domu w poszukiwaniu swojego pana Marcina. Został zraniony w łapę i trafił do weterynarza, później natomiast do  schroniska. Poznał w nim wspaniałe psy. Jednym z nich była suczka Księżniczka, która na początku mówiła, że nie zadaje się z kundlami. Kilka tygodni później zakochali się w sobie. Byli bardzo szczęśliwi i  wkrótce okazało się, że Pacan zostanie tatą. Jego świat się zmienił. Gdy szczenięta przyszły na świat, przybył do schroniska dawny właściciel Pacana – Marcin i zabrał ich wszystkich do domu.

          Mocną stroną tej sztuki teatralnej było to, że pies w końcu znalazł swojego pana. Uważam, że jej słabą stroną było to, że słoń trafił do schroniska dla psów. Ta sztuka bardzo mi się podobała, ponieważ była o miłości.

          Klaudia Wermter